کمربند طبی LSO اورتینو

۱- سیستم قرقره پیشرفته جهت اعمال نیروی یکنواخت
با استفاده از سیستم قرقره ای موجود در این کمربند، براحتی میتوانید کمربند را سفت و فیت کنید. همچنین خیلی راحت میتوانید مقدار سفتی کمربند را تنظیم و کم و زیاد کنید. این سیستم باعث میشود یک نیروی یکنواخت روی ستون فقرات اعمال شود که در حمایت از آن نقش مهمی دارد.

.

2- پد LSO پیشرفته متناسب با قوس استاندارد کمر
در این کمربند یک پد پشتی بزرگ بنام LSO وجود دارد که بر اساس هندسه استاندارد ستون فقرات طراحی شده است. این پشتی بزرگ به مهره های ستون فقرات شما اجازه استراحت داده و فشار را از روی آنها بر میدارد. در اینصورت اگر دیسک های بین مهره ای فشرده شده و بیرون زده باشند، با کاهش فشار، آنها می توانند به سرجای خود برگشته و خطر پاره شدن دیسک کم خواهد شد. (دیسک حالت ژله ای دارد، اگر فشار از روی آن برداشته شود، به سرجای خود برمی گردد.)

.

۳- طراحی ماژولار
منظور از طراحی ماژولار این است که شما براحتی میتوانید قطعات شکمی و پهلویی را بر اساس نیاز، از کمربند جدا کرده و یا دوباره نصب کنید. همچنین پشتی بزرگ LSO را هم میتوانید براحتی جدا کرده و این کمربند را به کمربند LO تبدیل کنید! 🙂

.

۴- پارچه تنفسی سه بعدی
این پارچه باعث کاهش تعریق در زمان استفاده از کمربند طبی میشود.

.

۵- قابلیت شستشو
شما میتوانید قسمت “کمربند” این محصول رو باز کرده و در ماشین لباسشویی بشویید. فقط بهتر  است آن را داخل کیسه پارچه ای (مثل کیسه برنج) قرار داده و سپس داخل ماشین لباسشویی بگذارید.

.

۶- تکنولوژی پد سه بعدی
در این کمربند از یک پد اسفنج پلی یورتان استفاده شده که خاصیت تنفسی دارد. یعنی هوا براحتی از آن عبور کرده و باعث کاهش تعریق و خستگی در استفاده طولانی مدت میشود. در این پد چند شیار هم تعبیه شده که باعث گردش هوا میشوند.

نکات مهم در استفاده از کمربند طبی:

در هنگام استفاده از کمربند طبی، حتما بایستی موارد زیر را در نظر بگیرید:

مشاوره پزشک:

قبل از شروع استفاده از کمربند، همواره مشاوره با پزشک خود را در نظر بگیرید. او می‌تواند ارزیابی کاملی از وضعیت شما داشته باشد و توصیه‌های خاصی بر اساس نیازهای شما ارائه کند.

محدودیت‌ها و هشدارها:

استفاده از کمربند طبی بایستی با دقت و با رعایت هشدارها صورت گیرد. برخی از افراد ممکن است به دلیل شرایط خاص بهره‌ای از کمربند نبرند و برای آنها این محصول مفید نباشد.

استفاده متناوب:

مدت استفاده از کمربند طبی بستگی به وضعیت بالینی بیمار و نظر پزشک دارد. به عنوان مثال می توان از این محصول به مدت محدود و به صورت متناوب استفاده نمود. برای فعالیت‌های روزمره و در مواقع نیاز به حمایت اضافی می‌توانید از کمربند استفاده کنید. در زمان خواب کمربند طبی را باز کنید.

تمرینات و فیزیوتراپی:

استفاده از کمربند نباید جایگزین تمرینات و فیزیوتراپی مورد توصیه توسط پزشک شود. تمرینات مناسب و روش‌های فیزیوتراپی می‌توانند در بهبود وضعیت دیسک کمر موثرتر باشند.

تنظیم صحیح:

اطمینان حاصل کنید که کمربند به درستی تنظیم شده و فشار به طور یکنواخت به ناحیه کمر اعمال می‌شود.

 1. آناتومی و فیزیولوژی اسکلتی-عضلانی :

سیستم اسکلتی-عضلانی شامل استخوان‌ها، مفاصل و بافت‌های نرم است که به بدن ساختار می‌دهد و حرکات را امکان‌پذیر می‌سازد. استخوان‌ها ساختارهای محکمی هستند که حمایت و حفاظت از اعضای داخلی را بر عهده دارند، در حالی که مفاصل اجازه حرکت را فراهم می‌کنند. عضلات و تاندون‌ها نیز مسئول اجرای حرکات هستند.

2. اختلالات شایع :

•  آرتروز (آرتریت): التهاب مفاصل که می‌تواند به درد و کاهش حرکت منجر شود.
• شکستگی‌های استخوانی: آسیب به استخوان‌ها که ممکن است به دلیل تصادف، فشار زیاد یا بیماری‌های استخوانی رخ دهد.
•  دررفتگی‌ها و کشیدگی‌ها: آسیب به مفاصل یا لیگامنت‌ها که معمولاً در نتیجه حرکات ناگهانی یا شدید رخ می‌دهد.

 3. تشخیص و ارزیابی :

تشخیص اختلالات ارتوپدی معمولاً شامل تاریخچه پزشکی، معاینه فیزیکی و استفاده از تصاویر تشخیصی مانند رادیوگرافی، ام‌آرآی و سی‌تی‌اسکن است. این ارزیابی‌ها به پزشک کمک می‌کنند تا میزان آسیب و نوع درمان مناسب را تعیین کند.

 4. روش‌های درمانی :

•  درمان غیرجراحی: شامل فیزیوتراپی، داروهای ضدالتهاب، و استفاده از وسایل حمایتی مانند زانوبند و کفش‌های ارتوپدی.
•  درمان جراحی: در مواردی که درمان غیرجراحی کافی نباشد، ممکن است نیاز به جراحی‌های مختلف مانند آرتروسکوپی، تعویض مفصل یا عمل‌های ترمیمی باشد.

 5. نوآوری‌ها و پیشرفت‌های اخیر :

• پزشکی بازساختی: استفاده از سلول‌های بنیادی و تکنولوژی‌های نوین برای ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده و بازسازی مفاصل.
• ارتوپدی دیجیتال: به کارگیری ابزارهای دیجیتال برای پیش‌بینی، تجزیه و تحلیل و درمان مشکلات اسکلتی-عضلانی.
• تکنیک‌های جراحی کمتر تهاجمی: مانند جراحی‌های آرتروسکوپی که بهبودی سریع‌تر و درد کمتر را برای بیماران فراهم می‌آورد.

 6. پیشگیری و مراقبت :

پیشگیری از اختلالات اسکلتی-عضلانی شامل فعالیت‌های منظم ورزشی، تغذیه مناسب، و حفظ وزن سالم است. همچنین، مراقبت‌های منظم و مشاوره با متخصصان ارتوپدی می‌تواند به شناسایی زودهنگام مشکلات و پیشگیری از پیشرفت آن‌ها کمک کند. تجهیزات ارتوپدی برای تشخیص، درمان، و مدیریت مشکلات اسکلتی-عضلانی طراحی شده‌اند و شامل ابزارها و دستگاه‌های مختلفی هستند که به متخصصان ارتوپدی کمک می‌کنند تا به بهبود عملکرد و کاهش درد بیماران بپردازند. در ادامه به بررسی تجهیزات ضروری در این حوزه می‌پردازیم:

تجهیزات مورد استفاده در ارتوپد :

تجهیزات ارتوپدی برای تشخیص، درمان، و مدیریت مشکلات اسکلتی-عضلانی طراحی شده‌اند و شامل ابزارها و دستگاه‌های مختلفی هستند که به متخصصان ارتوپدی کمک می‌کنند تا به بهبود عملکرد و کاهش درد بیماران بپردازند. در ادامه به بررسی تجهیزات ضروری در این حوزه می‌پردازیم:

 1. ابزارهای تشخیصی :

•  رادیوگرافی (X-ray): برای تصویربرداری از استخوان‌ها و مفاصل به منظور تشخیص شکستگی‌ها، دررفتگی‌ها و بیماری‌های استخوانی.
•  توموگرافی کامپیوتری (CT Scan): برای مشاهده جزئیات بیشتر از ساختارهای اسکلتی و شناسایی آسیب‌های پیچیده.
•  تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی (MRI): برای بررسی بافت‌های نرم مانند عضلات، لیگامنت‌ها و تاندون‌ها و شناسایی آسیب‌ها و اختلالات نرم‌افزاری.
•  اولتراسوند: برای ارزیابی بافت‌های نرم و هدایت درمان‌های خاص مانند تزریقات.

 2. ابزارهای درمانی :

•  فیزیوتراپی و توان‌بخشی: شامل دستگاه‌های تحریک الکتریکی، تجهیزات تمرینی و دستگاه‌های کششی برای بهبود حرکت و کاهش درد.
•  ارتز و پروتز: برای پشتیبانی و تصحیح موقعیت مفاصل و استخوان‌ها و نیز برای جایگزینی اعضای بدن از دست رفته.
• ارتز (Orthoses): شامل زانوبندها، مچ‌بندها، و دیگر وسایل برای حمایت و تثبیت مفاصل.
•  پروتز (Prostheses): برای جایگزینی اندام‌های از دست رفته، مانند پروتزهای پا یا دست.

3. ابزارهای جراحی :

•  آرتروسکوپ: ابزار جراحی مینیمال که برای مشاهده و درمان مشکلات داخلی مفاصل از طریق برش‌های کوچک استفاده می‌شود.
•  ابزارهای جراحی ارتوپدی: شامل تیغ جراحی، سوزن‌های بخیه، و دیگر ابزارهای جراحی برای ترمیم و تصحیح آسیب‌های استخوانی و مفصلی.
•  پیچ و پلاک‌های استخوانی: برای تثبیت شکستگی‌ها و کمک به فرایند بهبودی استخوان‌ها.

 4. ابزارهای پشتیبانی و توان‌بخشی :

•  تجهیزات حمایتی: شامل صندلی‌های چرخدار، واکرها و عصا برای کمک به حرکت بیماران و بهبود عملکرد حرکتی.
•  دستگاه‌های اصلاح وضعیت: برای تصحیح ناهنجاری‌های اسکلتی و بهبود وضعیت بدن.

 5. ابزارهای آموزشی و مشاوره‌ای :

•  مدل‌های آناتومیکی: برای آموزش و توضیح ساختارهای اسکلتی-عضلانی به بیماران و دانشجویان.
•  نرم‌افزارهای تجزیه و تحلیل و مدل‌سازی: برای برنامه‌ریزی جراحی و بررسی پیشرفت درمان.

افراد با اهداف زیر از ارتز استفاده می‌کنند:

1. کمک به مفاصل در زمانی که ماهیچه‌ها ضعیف می‌شوند: وقتی ماهیچه‌ها قدرت کافی برای نگه داشتن یا حرکت دادن مفاصل را ندارند، ارتز می‌تواند به کمک بیاید و این نقش را برای حمایت از مفاصل ایفا کند.

2. پیشگیری از کنتراکچر: کنتراکچر به معنای کوتاه شدن دائمی ماهیچه‌ها یا مفاصل است که معمولاً به دلیل سفت شدن ماهیچه‌ها (که به آن اسپاستیسیته می‌گویند) ایجاد می‌شود. ارتز می‌تواند از این حالت جلوگیری کند و به حفظ طول طبیعی ماهیچه‌ها و انعطاف‌پذیری مفاصل کمک کند.

3. افزایش راحتی: در شرایطی که فرد به دلیل ضعیف شدن ماهیچه‌ها یا مشکلات مفصلی احساس ناراحتی می‌کند، ارتز می‌تواند با کاهش فشار روی مفاصل و بهبود وضعیت بدن، راحتی بیشتری برای او فراهم کند.

4. کمک به تحرک مفاصل در بخش‌های مشخص: گاهی اوقات، ماهیچه‌ها به دلیل ضعف نمی‌توانند مفاصل را به خوبی حرکت دهند. ارتز می‌تواند به بهبود حرکت این مفاصل کمک کند و به فرد اجازه دهد تا بتواند بهتر حرکت کند.

5. پشتیبانی از مفاصل اندام‌ها و ستون فقرات: ارتزها می‌توانند به‌ویژه در حمایت از مفاصل اندام‌ها (مانند دست‌ها و پاها) و حتی ستون فقرات موثر باشند، به طوری که هم به اصلاح وضعیت بدنی کمک کنند و هم از آسیب‌های بیشتر جلوگیری نمایید

ارتز پا و قوزک :

ارتز قوزک و پا نوعی وسیله‌ی کمکی است که از پلاستیک ساخته شده و به شکل اسپلینت طراحی شده است. این وسیله را می‌توان به راحتی زیر شلوار پوشید و برای افرادی مناسب است که ماهیچه‌های ضعیفی در ناحیه قوزک پا دارند.

وقتی ماهیچه‌های قوزک پا ضعیف باشند، بلند کردن پا در هنگام راه رفتن ممکن است مشکل شود. این وضعیت می‌تواند منجر به تلو تلو خوردن در هنگام بالا و پایین رفتن از پله‌ها یا حتی از دست دادن تعادل در هنگام راه رفتن شود. استفاده از این ارتز به بهبود این مشکلات کمک می‌کند و حرکت پاها را راحت‌تر و ایمن‌تر می‌سازد.

ساپورت دست و مچ :

ساپورت‌های دست و مچ وسایلی هستند که دست، مچ و انگشت شست را در جای خود ثابت نگه می‌دارند و کمک می‌کنند تا انجام کارهایی مثل غذا خوردن و گرفتن اشیاء در دست، راحت‌تر شود. این ساپورت‌ها برای افرادی مناسب است که به دلیل ضعف ماهیچه‌ها در دست‌هایشان نیاز به کمک دارند.

علاوه بر این، می‌توان ساپورت‌های دیگری نیز به این وسیله اضافه کرد که انگشتان را ثابت نگه می‌دارند و حرکت آن‌ها را آسان‌تر می‌کنند. این کار به افراد کمک می‌کند تا بتوانند کارهایی مثل نوشتن را با دستی که ماهیچه‌های ضعیفی دارد، انجام دهند.

همچنین، نوع دیگری از دستبند وجود دارد که دور دست بسته می‌شود. این دستبند به فرد اجازه می‌دهد تا وسایل سبک مانند کارد و چنگال، شانه یا دیگر اشیاء کوچک را به راحتی در دست بگیرد و استفاده کند.

ساپورت گردن و شانه :

با گذشت زمان و ضعیف شدن ماهیچه‌های شانه، ممکن است شانه‌ها به سمت پایین افتاده و به اصطلاح “آویزان” شوند. برای کاهش فشار روی ماهیچه‌ها و رباط‌های شانه، از بندهای شانه استفاده می‌شود. این بندها به نگه داشتن شانه‌ها در موقعیت درست کمک می‌کنند و فشار را از روی ماهیچه‌ها برمی‌دارند.

همچنین، اگر ماهیچه‌های گردن ضعیف شوند و نتوانند سر را به خوبی نگه دارند، از گردن‌بند استفاده می‌شود. گردن‌بند به پشتیبانی از سر کمک می‌کند و آن را در وضعیت مناسبی نگه می‌دارد.