کمربند طبی TLSO اورتینو

معرفی محصول کمربند طبی TLSO اورتینو;

کمربند طبی اورتینو مدل TLSO تاثیر فوق العاده ای روی ستون فقرات، دیسک های بین مهره ای پشتی و کمری، استخوان خاجی و عضلات مجاور داشته و محصولی مناسب برای حمایت و حفظ مهره‌های ستون فقرات محسوب می شود.

این محصول برای بهبود تنگی کانال نخاعی، بیرون زدگی دیسک بین مهره ای، قوز پشت، شکستگی مهره های پشتی، کشیدگی عضلات پشتی و پوکی استخوان موثر و کارآمد است.

کمربند طبی TLSO اورتینو

کمربند طبی TLSO اورتینو

این کمربند چند مزیت مهم دارد:

کمربند طبی TLSO اورتینو

۱- اولین مزیت سیستم قرقره ای آن بوده که با استفاده از آن میتوانید کمربند را براحتی سفت و فیت نمایید. با این سیستم میزان سفتی کمربند را هم براحتی میتوانید تنظیم کنید. تفاوت این کمربند با محصولات معمولی در بازار این است که که اکثر کمربندهای طبی از کِش برای سفت کردن استفاده میکنند که بعد از مدتی استفاده، شُل و خراب می شوند، اما در کمربند طبی اورتینو، از کِش استفاده نشده و با استفاده از سیستم قرقره ای آن، کمربند براحتی تنظیم و محکم شده که باعث ایجاد حس راحتی میشود. این مزیت باعث افزایش طول عمر این محصول نیز می شود.
.

2- دومین مزیت این است که در این کمربند از دو قطعه پلیمری بنام LSO و TLSO استفاده شده که کاملا بر اساس استاندارد قوس ستون فقرات ساخته شده اند. با استفاده از این دو قطعه حمایتی ، کمربند کمک می کند که ستون فقرات به حالت استاندارد دربیاید؛ که این باعث کاهش درد و بهبود وضعیت مهره ها و عضلات میشود. قطعه TLSO بصورت کشویی بر روی قطعه LSO میتواند حرکت کند که از این ویژگی برای تنظیم ارتفاع کمربند می شود استفاده کرد 🙂
.

۳- سومین مزیت این است که در این کمربند از پدهای تنفسی پلی یورتان و پارچه تنفسی سه بعدی استفاده شده که باعث کاهش تعریق هنگام استفاده از آن می شود.
.

کمربند طبی TLSO اورتینو

۴- چهارم اینکه در تولید آن از مواد درجه یک استفاده شده است؛ مانند نوارهای چسبی (ولکرو) درجه یک، پارچه تنفسی و اسفنج پلی یورتان تنفسی.
.

۵- یکی از مزیت های مهم این محصول که به عنوان نوآوری جهانی محسوب می شود، قابلیت تنظیم ارتفاع آن است. بطوریکه این کمربند را می توان برای بیماران با قدهای مختلف تنظیم کرد.

موارد استفاده کمربند طبی TLSO اورتینو:

کمردردهای حاد یا مزمن
انحراف ستون فقرات (کایفوز)
فتق دیسک بین مهره‌ای
کشیدگی شدید عضلات و لیگامان‌های پشتی
درمان محافظتی قبل و پس از جراحی در مهره‌های لگنی، کمری و پشتی
استئو آرتریت (التهاب استخوان و غضروف)
استئوپروز (پوکی استخوان)
ایجاد ثبات مهره‌های لگنی، کمری و پشتی در دوره‌ توانبخشی بعد از عمل

ویژگی های محصول کمربند طبی TLSO اورتینو:

۱- قابلیت تنظیم ارتفاع :
در این کمربند با تکیه بر طراحی منحصربفرد قطعه TLSO و LSO، امکان تغییر ارتفاع وجود دارد. این مزیت باعث امکان انطباق بیشتر و دقیق‌تر با بدن بیمار می‌شود. شما می توانید با بازکردن 6 پیچ و مهره، ارتفاع این محصول را تنظیم کنید.

.

۲- سیستم قرقره ای پیشرفته:
تمامی کمربندهای طبی ortino از سیستم قرقره پیشرفته برخوردار هستند. استفاده از مکانیزم قرقره‌ای بسیار آسان و راحت بوده و می‌توانید با استفاده از این سیستم، درجه سفتی و قدرت نگه دارنده کمربند طبی را براحتی تنظیم کنید.

.

۳- سیستم بندهای ضربدری:
در کمربند طبی TLSO دو بند از قسمت شانه ها پایین آمده و بصورت ضربدری از پشت بیمار عبور کرده و در قسمت شکمی، به جلوی کمربند متصل می شود. شما با کشیدن و سفت کردن این بندها، میتوانید میزان سفتی و نیروی وارد بر شانه ها را براحتی تنظیم کنید.

.

۴-قابلیت شستشو :
برای شستشوی این محصول، کافی ست قسمت کمربند را از پشتی آن جدا کنید. سپس می توانید کمربند را با استفاده از ماشین لباسشویی بشویید.

.
۵- تکنولوژی پد سه بعدی:
این کمربند طبی دارای دو عدد پد سه بعدی پیشرفته از جنس پلی‌یورتان تنفسی برای قطعات LSO و TLSO است که به گردش جریان هوا و کاهش تعریق ( در زمان استفاده طولانی مدت از محصول) خیلی کمک می کند.

.

۶- طراحی ماژولار

منظور از طراحی ماژولار این است که شما براحتی می توانید با باز کردن قطعه TSLO ، کمربند طبی TLSO را به کمربند LSO تبدیل کنید! حتی می توانید پشتی LSO کمربند را باز کرده و آن را به مدل LO تبدیل کنید. 🙂
همچنین قطعات شکمی و پهلویی را هم می توانید در صورت نیاز از کمربند جدا کنید.

.

۷- استفاده از مواد درجه یک و تنفس پذیر
بهره مندی از مواد تنفس پذیر باعث می شود که میزان تعریق در هنگام استفاده از این محصول حداقل شود.

.

۸- پشتی های متناسب با آناتومی بدن:
پشتی LSO متناسب با قوس استاندارد کمر طراحی و ساخته شده و پشتی TLSO نیز از مهره های پشتی و گردنی بدن حمایت خوبی می کند. این پدها بر اساس آناتومی استاندارد بدن طراحی و ساخته شده اند.

نکات مهم در استفاده از کمربند طبی:
در هنگام استفاده از کمربند طبی، حتما بایستی موارد زیر را در نظر بگیرید:

مشاوره پزشک:

قبل از شروع استفاده از کمربند، همواره مشاوره با پزشک خود را در نظر بگیرید. او می‌تواند ارزیابی کاملی از وضعیت شما داشته باشد و توصیه‌های خاصی بر اساس نیازهای شما ارائه کند.

محدودیت‌ها و هشدارها:

استفاده از کمربند طبی بایستی با دقت و با رعایت هشدارها صورت گیرد. برخی از افراد ممکن است به دلیل شرایط خاص بهره‌ای از کمربند نبرند و برای آنها این محصول مفید نباشد.

استفاده متناوب:

مدت استفاده از کمربند طبی بستگی به وضعیت بالینی بیمار و نظر پزشک دارد. به عنوان مثال می توان از این محصول به مدت محدود و به صورت متناوب استفاده نمود. برای فعالیت‌های روزمره و در مواقع نیاز به حمایت اضافی می‌توانید از کمربند استفاده کنید. در زمان خواب کمربند طبی را باز کنید.

تمرینات و فیزیوتراپی:

استفاده از کمربند نباید جایگزین تمرینات و فیزیوتراپی مورد توصیه توسط پزشک شود. تمرینات مناسب و روش‌های فیزیوتراپی می‌توانند در بهبود وضعیت دیسک کمر موثرتر باشند.

تنظیم صحیح:

اطمینان حاصل کنید که کمربند به درستی تنظیم شده و فشار به طور یکنواخت به ناحیه کمر اعمال می‌شود.

 1. آناتومی و فیزیولوژی اسکلتی-عضلانی :

سیستم اسکلتی-عضلانی شامل استخوان‌ها، مفاصل و بافت‌های نرم است که به بدن ساختار می‌دهد و حرکات را امکان‌پذیر می‌سازد. استخوان‌ها ساختارهای محکمی هستند که حمایت و حفاظت از اعضای داخلی را بر عهده دارند، در حالی که مفاصل اجازه حرکت را فراهم می‌کنند. عضلات و تاندون‌ها نیز مسئول اجرای حرکات هستند.

2. اختلالات شایع :

•  آرتروز (آرتریت): التهاب مفاصل که می‌تواند به درد و کاهش حرکت منجر شود.
• شکستگی‌های استخوانی: آسیب به استخوان‌ها که ممکن است به دلیل تصادف، فشار زیاد یا بیماری‌های استخوانی رخ دهد.
•  دررفتگی‌ها و کشیدگی‌ها: آسیب به مفاصل یا لیگامنت‌ها که معمولاً در نتیجه حرکات ناگهانی یا شدید رخ می‌دهد.

 3. تشخیص و ارزیابی :

تشخیص اختلالات ارتوپدی معمولاً شامل تاریخچه پزشکی، معاینه فیزیکی و استفاده از تصاویر تشخیصی مانند رادیوگرافی، ام‌آرآی و سی‌تی‌اسکن است. این ارزیابی‌ها به پزشک کمک می‌کنند تا میزان آسیب و نوع درمان مناسب را تعیین کند.

 4. روش‌های درمانی :

•  درمان غیرجراحی: شامل فیزیوتراپی، داروهای ضدالتهاب، و استفاده از وسایل حمایتی مانند زانوبند و کفش‌های ارتوپدی.
•  درمان جراحی: در مواردی که درمان غیرجراحی کافی نباشد، ممکن است نیاز به جراحی‌های مختلف مانند آرتروسکوپی، تعویض مفصل یا عمل‌های ترمیمی باشد.

 5. نوآوری‌ها و پیشرفت‌های اخیر :

• پزشکی بازساختی: استفاده از سلول‌های بنیادی و تکنولوژی‌های نوین برای ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده و بازسازی مفاصل.
• ارتوپدی دیجیتال: به کارگیری ابزارهای دیجیتال برای پیش‌بینی، تجزیه و تحلیل و درمان مشکلات اسکلتی-عضلانی.
• تکنیک‌های جراحی کمتر تهاجمی: مانند جراحی‌های آرتروسکوپی که بهبودی سریع‌تر و درد کمتر را برای بیماران فراهم می‌آورد.

 6. پیشگیری و مراقبت :

پیشگیری از اختلالات اسکلتی-عضلانی شامل فعالیت‌های منظم ورزشی، تغذیه مناسب، و حفظ وزن سالم است. همچنین، مراقبت‌های منظم و مشاوره با متخصصان ارتوپدی می‌تواند به شناسایی زودهنگام مشکلات و پیشگیری از پیشرفت آن‌ها کمک کند. تجهیزات ارتوپدی برای تشخیص، درمان، و مدیریت مشکلات اسکلتی-عضلانی طراحی شده‌اند و شامل ابزارها و دستگاه‌های مختلفی هستند که به متخصصان ارتوپدی کمک می‌کنند تا به بهبود عملکرد و کاهش درد بیماران بپردازند. در ادامه به بررسی تجهیزات ضروری در این حوزه می‌پردازیم:

تجهیزات مورد استفاده در ارتوپد :

تجهیزات ارتوپدی برای تشخیص، درمان، و مدیریت مشکلات اسکلتی-عضلانی طراحی شده‌اند و شامل ابزارها و دستگاه‌های مختلفی هستند که به متخصصان ارتوپدی کمک می‌کنند تا به بهبود عملکرد و کاهش درد بیماران بپردازند. در ادامه به بررسی تجهیزات ضروری در این حوزه می‌پردازیم:

 1. ابزارهای تشخیصی :

•  رادیوگرافی (X-ray): برای تصویربرداری از استخوان‌ها و مفاصل به منظور تشخیص شکستگی‌ها، دررفتگی‌ها و بیماری‌های استخوانی.
•  توموگرافی کامپیوتری (CT Scan): برای مشاهده جزئیات بیشتر از ساختارهای اسکلتی و شناسایی آسیب‌های پیچیده.
•  تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی (MRI): برای بررسی بافت‌های نرم مانند عضلات، لیگامنت‌ها و تاندون‌ها و شناسایی آسیب‌ها و اختلالات نرم‌افزاری.
•  اولتراسوند: برای ارزیابی بافت‌های نرم و هدایت درمان‌های خاص مانند تزریقات.

 2. ابزارهای درمانی :

•  فیزیوتراپی و توان‌بخشی: شامل دستگاه‌های تحریک الکتریکی، تجهیزات تمرینی و دستگاه‌های کششی برای بهبود حرکت و کاهش درد.
•  ارتز و پروتز: برای پشتیبانی و تصحیح موقعیت مفاصل و استخوان‌ها و نیز برای جایگزینی اعضای بدن از دست رفته.
• ارتز (Orthoses): شامل زانوبندها، مچ‌بندها، و دیگر وسایل برای حمایت و تثبیت مفاصل.
•  پروتز (Prostheses): برای جایگزینی اندام‌های از دست رفته، مانند پروتزهای پا یا دست.

3. ابزارهای جراحی :

•  آرتروسکوپ: ابزار جراحی مینیمال که برای مشاهده و درمان مشکلات داخلی مفاصل از طریق برش‌های کوچک استفاده می‌شود.
•  ابزارهای جراحی ارتوپدی: شامل تیغ جراحی، سوزن‌های بخیه، و دیگر ابزارهای جراحی برای ترمیم و تصحیح آسیب‌های استخوانی و مفصلی.
•  پیچ و پلاک‌های استخوانی: برای تثبیت شکستگی‌ها و کمک به فرایند بهبودی استخوان‌ها.

 4. ابزارهای پشتیبانی و توان‌بخشی :

•  تجهیزات حمایتی: شامل صندلی‌های چرخدار، واکرها و عصا برای کمک به حرکت بیماران و بهبود عملکرد حرکتی.
•  دستگاه‌های اصلاح وضعیت: برای تصحیح ناهنجاری‌های اسکلتی و بهبود وضعیت بدن.

 5. ابزارهای آموزشی و مشاوره‌ای :

•  مدل‌های آناتومیکی: برای آموزش و توضیح ساختارهای اسکلتی-عضلانی به بیماران و دانشجویان.
•  نرم‌افزارهای تجزیه و تحلیل و مدل‌سازی: برای برنامه‌ریزی جراحی و بررسی پیشرفت درمان.

افراد با اهداف زیر از ارتز استفاده می‌کنند:

1. کمک به مفاصل در زمانی که ماهیچه‌ها ضعیف می‌شوند: وقتی ماهیچه‌ها قدرت کافی برای نگه داشتن یا حرکت دادن مفاصل را ندارند، ارتز می‌تواند به کمک بیاید و این نقش را برای حمایت از مفاصل ایفا کند.

2. پیشگیری از کنتراکچر: کنتراکچر به معنای کوتاه شدن دائمی ماهیچه‌ها یا مفاصل است که معمولاً به دلیل سفت شدن ماهیچه‌ها (که به آن اسپاستیسیته می‌گویند) ایجاد می‌شود. ارتز می‌تواند از این حالت جلوگیری کند و به حفظ طول طبیعی ماهیچه‌ها و انعطاف‌پذیری مفاصل کمک کند.

3. افزایش راحتی: در شرایطی که فرد به دلیل ضعیف شدن ماهیچه‌ها یا مشکلات مفصلی احساس ناراحتی می‌کند، ارتز می‌تواند با کاهش فشار روی مفاصل و بهبود وضعیت بدن، راحتی بیشتری برای او فراهم کند.

4. کمک به تحرک مفاصل در بخش‌های مشخص: گاهی اوقات، ماهیچه‌ها به دلیل ضعف نمی‌توانند مفاصل را به خوبی حرکت دهند. ارتز می‌تواند به بهبود حرکت این مفاصل کمک کند و به فرد اجازه دهد تا بتواند بهتر حرکت کند.

5. پشتیبانی از مفاصل اندام‌ها و ستون فقرات: ارتزها می‌توانند به‌ویژه در حمایت از مفاصل اندام‌ها (مانند دست‌ها و پاها) و حتی ستون فقرات موثر باشند، به طوری که هم به اصلاح وضعیت بدنی کمک کنند و هم از آسیب‌های بیشتر جلوگیری نمایید

ارتز پا و قوزک :

ارتز قوزک و پا نوعی وسیله‌ی کمکی است که از پلاستیک ساخته شده و به شکل اسپلینت طراحی شده است. این وسیله را می‌توان به راحتی زیر شلوار پوشید و برای افرادی مناسب است که ماهیچه‌های ضعیفی در ناحیه قوزک پا دارند.

وقتی ماهیچه‌های قوزک پا ضعیف باشند، بلند کردن پا در هنگام راه رفتن ممکن است مشکل شود. این وضعیت می‌تواند منجر به تلو تلو خوردن در هنگام بالا و پایین رفتن از پله‌ها یا حتی از دست دادن تعادل در هنگام راه رفتن شود. استفاده از این ارتز به بهبود این مشکلات کمک می‌کند و حرکت پاها را راحت‌تر و ایمن‌تر می‌سازد.

ساپورت دست و مچ :

ساپورت‌های دست و مچ وسایلی هستند که دست، مچ و انگشت شست را در جای خود ثابت نگه می‌دارند و کمک می‌کنند تا انجام کارهایی مثل غذا خوردن و گرفتن اشیاء در دست، راحت‌تر شود. این ساپورت‌ها برای افرادی مناسب است که به دلیل ضعف ماهیچه‌ها در دست‌هایشان نیاز به کمک دارند.

علاوه بر این، می‌توان ساپورت‌های دیگری نیز به این وسیله اضافه کرد که انگشتان را ثابت نگه می‌دارند و حرکت آن‌ها را آسان‌تر می‌کنند. این کار به افراد کمک می‌کند تا بتوانند کارهایی مثل نوشتن را با دستی که ماهیچه‌های ضعیفی دارد، انجام دهند.

همچنین، نوع دیگری از دستبند وجود دارد که دور دست بسته می‌شود. این دستبند به فرد اجازه می‌دهد تا وسایل سبک مانند کارد و چنگال، شانه یا دیگر اشیاء کوچک را به راحتی در دست بگیرد و استفاده کند.

ساپورت گردن و شانه :

با گذشت زمان و ضعیف شدن ماهیچه‌های شانه، ممکن است شانه‌ها به سمت پایین افتاده و به اصطلاح “آویزان” شوند. برای کاهش فشار روی ماهیچه‌ها و رباط‌های شانه، از بندهای شانه استفاده می‌شود. این بندها به نگه داشتن شانه‌ها در موقعیت درست کمک می‌کنند و فشار را از روی ماهیچه‌ها برمی‌دارند.

همچنین، اگر ماهیچه‌های گردن ضعیف شوند و نتوانند سر را به خوبی نگه دارند، از گردن‌بند استفاده می‌شود. گردن‌بند به پشتیبانی از سر کمک می‌کند و آن را در وضعیت مناسبی نگه می‌دارد.