نخ جراحی ویکریل 1 ریورس کات سوپا

مشخصات نخ جراحی ویکریل 1 ریورس کات سوپا:

نخ سوپابن یا نخ باندک، که به ویکریل یا گلیکولیتهم معروف است، یک نخ بخیه استریل جراحی قابل جذب مصنوعی است که از پلیمر پلی گلیکولیک اسید ساخته شده است.

این پوشش باعث نرمی و  لغزندگی فوق العاده نخ شده و اصطحکاک بین نخ و نسوج را به حداقل و کیفیت گره را به بهترین سطح می‌رساند. در مدت ۱۴ روز حدود ۶۵% و در بیست و یک روز حدود۴۰% باقی مانده از توانایی کشش خود را حفظ می‌کند.

در زمان حدود ۵۶ تا ۷۰ روز بعد از مصرف توده نخ از بین می‌رود. با اینکه این نخ چند رشته‌ای است ولی با پوشش صاف خود، عبور از نسج آسان می‌شود. استفاده از این نخ در مناطقی که تحت فشار قرار دارد یا در معرض انبساط و انقباض هستند، چندان توصیه نمی شود.

این نوع نخ نسبت به کاتگوت ساده و کرومیک که در موارد بخیه زدن جدارهای پرچرب لیز می‌خورند، به آسانی در دست جراح جمع و جور می‌گردد.

سوزنی که همراه این نوع نخ وجود دارد، از نوع ریورس‌کات و شماره 26 بوده و برای دوختن نسوج سختی که نیاز به تیزی بیش از حد سوزن دارند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. مانند غلاف ماهیچه و پوست. طول سوزن 3/8 بوده و طول نخ 75 سانتی‌متر و دارای قطر 2/0 می‌باشد.

نخ جراحی سوپابن ( ویکریل سوپا ) از جمله نخ ها جراحی به شمار می رود که در اندازه های متنوعی در بازار موجود است. طول این نخ نیز از تنوع بالایی برخوردار است و همین ویژگی های استفاده از این نخ را در جراحی های متفاوت بسیار ساده کرده است.

از این گذشته با توجه به استفاده های متفاوت این نخ در جراحی های متنوع نیاز به سوزن هایی با قطر ها و طول های متنوع نیز احساس می شود.

به همین دلیل در ساخت نخ جراحی سوپابن از سوزن هایی با طول و اندازه متفاوت نیز استفاده می شود؛ همين امر موجب شده است که جراحان به سادگی از این نخ برای جراحی های بخش های متفاوت بدن بیمار استفاده کنند.

سوزن به کار رفته در ساخت این نخ ها از فولاد ضد زنگ تولید شده است؛ به همین دلیل از ماندگاری و کیفیت بالایی برخوردار است.

دانستنی های مربوط به نخ جراحی ویکریل:

تاکنون شواهد محکمی دال بر امنیت و مزایای استفاده از این نخ در جراحی های قلب و عروق مزیت استفاده از این نخ را در این دست جراحی ها ثابت نکرده است.

جراح با در توجه به وضعیت بیمار و پیشروی جراحی و همین طور با توجه به تجربه و تکنیکی که در جراحی به کار می برد، از این نخ استفاده می کند؛ از این گذشته اندازه زخم جراحی نیز عامل تعیین کننده ای در به کارگیری از نخ جراحی سوپابن ( ویکریل سوپا ) است.

کاربرد نخ جراحی ویکریل:

همانطور که متوجه شده اید، این نخ جراحی از ظرافت های منحصر به فردی برخوردار است که توجه جراحان را به خود جلب می کند. این نخ جراحی به طور کلی در جراحی بافت های نرم به کار برده می شود.

 به عنوان مثال نخ جراحی سوپابن ( ویکریل سوپا ) در جراحی هایی از این دست به کار برده می شود:

• عمل های جراحی مربوط به چشم
• آناستوموز های محیطی
• جراحی های میکروسکوپی در داخل عروق بیمار

به طور کلی از این نخ جراحی در کاهش فاصله بافت های نرم بدن بیمار استفاده می شود؛ از این گذشته به دلیل ظرافت بالای این نخ ها شاهد استفاده نخ جراحی سوپابن در جراحی هایی به طول ۲ میلی متر نیز هستیم. در چنین جراحی هایی استفاده از نخ های دیگر امکان پذیر نیست.

 عملکرد نخ جراحی ویکریل:

نخ بخیه سوپا بن باعث بروز واکنش اولیه التهابی مختصر در نسوج و رشد بافت همبند فیبرو به داخل می گردد. کاهش پیشرونده قدرت کششی و جذب نهایی نخ بخیه سوپابن از طریق هیدرولیز صورت می پذیرد. روند جذب با از بین رفتن قدرت کششی آغاز می گردد و به دنبال آن توده نخ از بین می رود. تمام قدرت کششی اولیه در فاصله زمانی بین ۴ تا ۵ هفته بعد از کارگزاری نخ از بین می رود. جذب نخ بخیه سوپابن، اصولا در فاصله زمانی بین ۵۶ و ۷۰ روز کامل می گردد.

موارد مهم در حین استفاده:

1.فردی که در حال استفاده از این مدل نخ بخیه می باشد باید سابقه استفاده از نخ های جذبی را داشته باشد؛ در غیر این صورت با توجه به محل به کارگیری نخ جراحی سوپابن ( ویکریل سوپا ) احتمال اینکه بخیه باز شود وجود خواهد داشت.

2.استفاده از این نخ در مناطقی که نخ در معرض تماس با محلول های نمکی موجود در سیستم دفع ادرار و صفری استفاده می شود، باید توجه کنند که منجر به ایجاد سنگ نشود.

3.بهتر است، جراحان عزیز برای مناطقی که در معرض انقباض، انبساط، کشیدگی و اتساع هستند، از نخ های غیر قابل جذب استفاده کنند. استفاده از این نخ جراحی در مواردی که بیمار پیر و ناتوان است یا از سوءتغذیه رنج می برد، چندان مناسب نیست؛ چرا که در این صورت روند ترمیم زخم طولانی تر از میزان معمول می شود.

• پس از ۱۴ روز قدرت کششی ۷۵ درصد می شود؛
• پس از ۲۱ روز قدرت کششی نخ جراحی سوپابن ۵۰ درصد می شود.

هشدار های در خصوص نخ جراحی ویکریل:

فردی که برای بستن جراحی از این نخ استفاده می کند، باید سابقه استفاده از نخ های جذبی را داشته باشد؛ در غیر این صورت با توجه به محل به کارگیری نخ جراحی سوپابن ( ویکریل سوپا ) احتمال اینکه بخیه باز شود نیز وجود دارد.

از این گذشته جراح باید به محل جراحی توجه کند؛ به عنوان مثال استفاده از این نخ در مناطقی که نخ در معرض تماس با محلول های نمکی موجود در سیستم دفع ادرار و صفری استفاده می شود، باید توجه کنند که منجر به ایجاد سنگ نشود.

بهتر است، جراحان عزیز برای مناطقی که در معرض انقباض، انبساط، کشیدگی و اتساع هستند، از نخ های غیر قابل جذب استفاده کنند. این نکته نیز قابل توجه است که استفاده از این نخ جراحی در مواردی که بیمار پیر و ناتوان است یا از سوءتغذیه رنج می برد، چندان مناسب نیست؛ چرا که در این صورت روند ترمیم زخم طولانی تر از میزان متداول می شود.

عوارض جانبی استفاده از نخ جراحی ویکریل:

استفاده از نخ جراحی ممکن است، واکنش های نامطلوبی از این قبیل را در پی داشته باشد:

• تحریک موضعی موقت در محل زخم
• التهاب موقت جسم خارجی
• سفتی بافت یا اندوراسیون در جذب زیر جلدی
• احتمال بروز عفونت که در ارتباط با تمام اجسام خارجی امکان پذیر است.

هرگز نخ بخیه را مجددا استریل نکنید. برای استریل از گاز اتیلن اکساید استفاده کنید. این نکته را نیز به خاطر داشت باشید، در صورتی که نخ بخیه باز یا به هر دلیلی دچار آسیب دیدگی شده بود در استفاده از نخ خودداری کنید. همواره نخ را در دمای کمتر از ۲۵ درجه سانتی گراد و به دور از گرما و رطوبت نگهداری کنید.

انواع نخ بخیه:

نخ بخیه یا نخ جراحی ساخت شرکت سوپا در حال حاضر ۷ نوع می‌باشند و بر اساس ماهیت نخ مصرفی به دو دسته مجزا تقسیم می‌شوند:

• نخ‌ جراحی قابل جذب
• نخ‌ جراحی غیر قابل جذب
• نخ‌ جراحی قابل جذب

به دو دسته طبیعی و مصنوعی تقسیم می‌شوند:

نخ‌های بخیه قابل جذب طبیعی

به این نخ‌ها کاتگوت (CATGUT)  نیز گفته می‌شود. این نخ‌ها در کارخانه سوپا و از روده گاو و گوسفند تولید می‌شود و خود به دو دسته تقسیم می‌شوند.

• نخ‌های پلین (PLAIN) با علامت اختصاری P
• نخ‌های کرومیک (CHROMIC) با علامت اختصاری C

با توجه به ماهیت پروتئینی، این نخ‌ها با فرآیند ترمیمی نسوج بدن سازگار می‌باشند. مطابق با استانداردUSP (یک استاندارد جهانی آمریکایی برای نخ و سوزن‌های جراحی) مدت زمان جذب برای نخ‌های پلین بین ۷ تا ۱۴ روز بر حسب سایز نخ در نسوج مختلف بدن می‌باشد. هرچه قطر نخ بیشتر باشد زمان جذب بالاتر خواهد بود. نخ‌های پلین بیشتر در نقاط سطحی بدن و برای دوختن زیر جلد و عروق سطحی و گاهی در جراحی‌های پلاستیک برای دوختن پوست و زیر پوست استفاده می‌شود.

با کروم کردن نخ پلین نخ کرومیک به دست می آید. به علت کروم اندود کردن این نخ‌ها زمان جذب نخ افزایش می‌یابد که مطابق با استاندارد USP زمان جذب برای نخ‌های کرومیک بین  ۱۴ تا ۲۸ روز می‌باشد. این نخ معمولاً در نقاط عمیق تر بدن و بستن سر رگ‌ها و دوختن عضلات استفاده می‌شود.

طول نخ‌های پلین و کرومیک سوپا معمولاً ۷۵ سانتی‌متر است که بنا به نیاز از ۱۵ الی ۱۸۰ سانتی‌متر نیز تولید می‌شود. از نظر قطر یا ضخامت نخ نیز مطابق با استاندارد USP  طیف گسترده‌ای برای انتخاب توسط جراح وجود دارد. این نخ‌ها به سوزن‌هایی با اشکال مختلف یا curve مختلف (مستقیم، ½ دایره، ⅜ دایره) و انواع سطح مقطع (مثلثی یا کاتینگ، مثلثی معکوس یا ریورس کات،  دایره یا  راند) و از نظر استحکام بدنه ( مقاوم (هوی) و معمولی)  از نظر تیزی نوک سوزن (تیز، کند) و تعداد سوزن (بدون سوزن، یک سوزنه، دو سوزنه) و همچنین با طول‌های متفاوت (۱۲ الی ۶۵ میلیمتر) مونتاژ می‌شود.

در آزمایشگاه مرکزی کارخانجات سوپا  برای بالا بردن ضریب اطمینان کیفی نخ‌های کاتگوت آزمون‌های زیر اجرا می‌شود:

• آزمون مقاومت نخ
• اطمینان از اتصال محکم نخ و سوزن
• آزمون بررسی مدت زمان جذب
• آزمون اندازه‌گیری PH نخ
• تعیین درصد املاح کروم موجود در نخ‌های کرومیک
• قدرت استحکام گره
• تطبیق نخ با استانداردهای بین المللی

استریلیزاسیون این نخ‌ها توسط اشعه گاما در سازمان انرژی اتمی صورت می‌گیرد و در صورت حفظ در شرایط مناسب تا ۵ سال قابل استفاده می‌باشند.

شایان ذکر است از آنجایی که نخ‌های کاتگوت  از چند رشته تشکیل شده‌اند  اعمال نیروهای چرخشی به این نخ‌ها ممکن است موجب از هم گسیختگی آنها شود. لذا حتی ممکن بایستی از این امر خودداری نمود.

از آنجایی که نخ و سوزن‌های پلین و کرومیک  از جنس روده گوسفند می‌باشند برای اینکه همیشه نرم بمانند و از خشکی آن جلوگیری شود داخل نوعی محلول که با درصد مشخصی از الکل و گلیسیرین و آب مقطر ساخته می‌شود قرار می‌گیرد و در ضمن ماده مخصوص به این محلول اضافه می‌شود تا از زنگ زدن سوزن جلوگیری نماید.

نخ‌های بخیه قابل جذب مصنوعی:

شامل نخ سوپابن (SUPABON) یا باندک است که به آن ویکریل یا گلیکولیت نیز می‌گویند و با حرف اختصاری B نشان داده می‌شود. این نخ از الیاف بافته شده از جنس پلی گلیکولیک اسید (P.G.A) با پوشش پلی گلاید ساخته شده است.

این پوشش باعث نرمی و لغزندگی فوق العاده نخ نشده و اصطحکاک بین نخ و نسوج را به حداقل، و کیفیت گره را به بهترین سطح می‌رساند. این نرخ در عمل‌های مختلف، زمانی که نیاز به مدت جذب طولانی نخ باشد به کار برده می‌شود و در سایزهای (8/0 – 10/0) در عمل‌های چشم و کلیه و عمل‌های میکروسکوپی به کار برده می‌شود.

نخ‌های سوپابن در بدو مصرف حدود دو برابر نخ کاتگوت هم قطر خود استحکام دارند و این خاصیت موجب می‌شود تا جراح با نخ نازک‌تر استحکام بیشتری را در موضع ایجاد نماید.

نیروی کشش این نخ در پایان دو هفته ۵۵ درصد و بعد از سه هفته حدود ۲۰ درصد بوده و زمان جذب این نخ حدود ۶۰ تا ۹۰ روز می‌باشد.

نخ‌های سوپابن بر حسب استاندارد USP در اندازه‌های (۳۰ الی ۹۰ سانتی‌متر) و با قطرهای (8/0 – 2) سوزن‌های مختلف با طول (۶ الی ۴۸ میلیمتر) و از نظر شکل سوزن (¼ دایره، ⅜ دایره، ½ دایره)  یک سوزنه و دو سوزنه و از نظر استحکام بدنه (معمولی و مقاوم) و با سطح مقطع (راند، ریورس‌کات، تیپرکات و اسپچولا) مونتاژ می‌شود تا جراحی امکان انتخاب بیشتری را داشته باشد.

این نخ‌ها با گاز اتیلن اکساید و در کارخانه سوپا استریل می‌شوند و در صورت حفظ در شرایط مناسب تا سه سال قابل استفاده می‌باشند.

نخ‌های سوپابن نسبت به رطوبت حساس بوده و در مجاورت هوا بر اثر جذب رطوبت موجود در هوا به زودی پوسیده می‌شوند. از همین جهت نخ‌های سوپابن با فرآیندی متفاوت از سایر نخ‌ها بسته‌بندی و استریل شده و سپس رطوبت‌گیری می‌شوند.

برای کلیه نخ‌های قابل جذب سوپا جهت بسته‌بندی اولیه از فویل استفاده می‌شود.

نخ‌ جراحی غیرقابل جذب:

این  نخ‌ها به دو دسته تقسیم می‌شوند:

نخ‌های غیر قابل جذب طبیعی
نخ‌های غیر قابل جذب مصنوعی

نخ‌های غیر قابل جذب طبیعی:

سیلک (SILK) می‌باشد و با حروف اختصاری S مشخص می‌شود. این نخ از جنس ابریشم طبیعی تابیده شده می‌باشد. نخ و سوزن‌های سیلک بیشتر برای دوختن پوست روده غلاف ماهیچه‌ها و گره زدن سر عروق استفاده می‌شود که در این نقاط بر حسب نوع سوزن مصرفی به کار برده می‌شوند.

سیلک در قطرهای 6/0 تا 10/0  در عمل‌های چشم و عمل‌های میکروسکوپی مصرف دارد و به آن نخ‌های سیلک میکرو نیز می‌‌گویند. این نخ‌ها به دلیل ظرافت بیش از حدی که دارند در بسته‌بندی اولیه بر روی فوم پیچیده می‌شوند.

نخ سیلک در کارخانه سوپا و به وسیله گاز اتیلن اکساید ETO استریل و در صورت حفظ در شرایط مناسب به مدت پنج سال قابل استفاده می‌باشد.

نه سیلک بر حسب استاندارد USP با اندازه‌های (۳۰ الی ۱۰۰ سانتی‌متر) و قطر نخ (10/0 – 2) و طول سوزن (۶ الی ۶۰ میلیمتر) و از نظر شکل ظاهری سوزن (¼ دایره، ⅝ دایره، ½ دایره و صاف) از نظر سطح مقطع سوزن (کاتینگ، راند، ریورس‌کاتینگ، اسپچولا، تیپرکات، بلانت پوئنت) مونتاژ می‌شود.

بخیه جراحی  چیست؟

بخیه جراحی که با نام بخیه یا بخیه نیز شناخته می‌شود، یک وسیله پزشکی است که برای نگه داشتن بافت‌های بدن در کنار هم و نزدیک کردن لبه‌های زخم پس از جراحت یا جراحی استفاده می‌شود. کاربرد به طور کلی شامل استفاده از یک سوزن با طول نخ متصل است. انواع مختلفی از بخیه وجود دارد که از نظر شکل و اندازه سوزن و همچنین مواد و ویژگی های نخ متفاوت است. انتخاب بخیه جراحی باید با توجه به ویژگی ها و محل زخم یا بافت های خاص بدن که تقریبی دارند تعیین شود.

در انتخاب سوزن، نخ و تکنیک بخیه زدن برای استفاده برای یک بیمار خاص، یک ارائه دهنده مراقبت های پزشکی باید استحکام کششی نخ مخصوص بخیه مورد نیاز برای نگه داشتن موثر بافت ها را در کنار هم بسته به نیروهای مکانیکی و برشی وارد بر زخم در نظر بگیرد. همچنین ضخامت بافت تقریبی است.

همچنین باید خاصیت ارتجاعی نخ و توانایی انطباق با بافت های مختلف و همچنین حافظه مواد نخ را در نظر گرفت که استفاده از آن را برای اپراتور آسان می کند. ویژگی های مختلف بخیه راه را برای درجات مختلف واکنش بافتی فراهم می کند و اپراتور باید بخیه ای را انتخاب کند که واکنش بافت را به حداقل برساند و در عین حال استحکام کششی مناسبی را حفظ کند.

انواع بخیه:

انواع مختلف بخیه ها را می توان به روش های مختلفی طبقه بندی کرد.

اول، مواد بخیه را می توان به دو دسته قابل جذب یا غیر قابل جذب طبقه بندی کرد.

بخیه های قابل جذب نیازی به برداشتن آنها توسط پزشک ندارند. این به این دلیل است که آنزیم های موجود در بافت های بدن شما به طور طبیعی آنها را هضم می کنند.

بخیه های غیرقابل جذب باید توسط پزشک شما در تاریخ بعدی برداشته شوند یا در برخی موارد برای همیشه باقی بمانند.

دوم، مواد بخیه را می توان با توجه به ساختار واقعی مواد طبقه بندی کرد. بخیه های تک رشته ای از یک نخ تشکیل شده اند. این اجازه می دهد تا بخیه راحت تر از بافت ها عبور کند. بخیه های بافته شده از چندین نخ کوچک تشکیل شده است که به هم بافته شده اند. این می تواند منجر به امنیت بهتر شود، اما به قیمت افزایش احتمال عفونت.

سوم، بخیه ها را می توان به عنوان ساخته شده از مواد طبیعی یا مصنوعی طبقه بندی کرد. با این حال، از آنجایی که تمام مواد بخیه استریل شده است، این تمایز به ویژه مفید نیست.

انواع بخیه های قابل جذب:

روده این نخ طبیعی تک رشته ای برای ترمیم زخم ها یا پارگی های بافت نرم داخلی استفاده می شود. روده نباید برای اقدامات قلبی عروقی یا عصبی استفاده شود.

بدن قوی ترین واکنش را به این بخیه نشان می دهد و اغلب زخم می شود. معمولاً در خارج از جراحی زنان استفاده نمی شود.
پلی دیوکسانون (PDS). این بخیه مونوفلامنت مصنوعی را می توان برای بسیاری از انواع ترمیم زخم بافت نرم (مانند بستن شکم) و همچنین برای اقدامات قلبی کودکان استفاده کرد.
پولیگلکاپرون (MONOCRYL). این بخیه مونوفیلامنت مصنوعی برای استفاده عمومی در ترمیم بافت نرم استفاده می شود. این ماده نباید برای اقدامات قلبی عروقی یا عصبی استفاده شود. این بخیه بیشتر برای بستن پوست به صورت نامرئی استفاده می شود.
پلی گلاکتین (ویکریل). این بخیه بافته شده مصنوعی برای ترمیم پارگی دست یا صورت مناسب است. نباید برای روش های قلبی عروقی یا عصبی استفاده شود.

انواع بخیه های غیر قابل جذب:

چند نمونه از بخیه های غیر قابل جذب را می توان در زیر مشاهده کرد. این نوع بخیه ها را می توان به طور کلی برای ترمیم بافت نرم، از جمله برای روش های قلبی عروقی و عصبی استفاده کرد.

• نایلون. یک بخیه تک رشته ای طبیعی.
• پلی پروپیلن (پرولن). یک بخیه تک رشته ای مصنوعی.
• ابریشم. یک بخیه طبیعی بافته شده.
• پلی استر (Ethibond). یک بخیه مصنوعی بافته شده.

سوپا

انواع نخ جراحی در بنکو (کلیک کنید)